Czy suchy zębodół sam się zagoi?

Pierwsze dni po usunięciu zęba stałego nie są przyjemne, jednak zazwyczaj przebiegają bez groźnych powikłań. Czasami natomiast pojawia się problem, który wymaga szczególnej uwagi — suchy zębodół. Choć to powikłanie po ekstrakcji zęba nie występuje bardzo często, może powodować duże dolegliwości bólowe i znacząco utrudniać gojenie się rany.

W tym artykule wyjaśniamy, jakie są przyczyny powstawania suchego zębodołu, jakie daje on objawy i czy można liczyć na samodzielne wygojenie.

Suchy zębodół po ekstrakcji zęba – bolesne powikłanie, które trzeba leczyć

Suchy zębodół (lub inaczej: poekstrakcyjne zapalenie zębodołu) to powikłanie pojawiające się w miejscu po usuniętym zębie. Dotyczy ono 4% populacji. Normalnie w procesie gojenia rany w zębodole tworzy się skrzep krwi, który chroni kość i nerwy, a także wspomaga regenerację tkanek. Jeśli w miejscu usuniętego zęba widoczna jest odsłonięta kość, może to być właśnie objaw suchego zębodołu.

W przypadku suchego zębodołu dochodzi do rozpadu lub wypadnięcia skrzepu, odsłonięcia kości i zakończeń nerwowych, a także pojawienia się silnego bólu. Problem ujawnia się zazwyczaj w ciągu 2-4 dni po ekstrakcji zęba. Może być skutkiem m.in. palenia papierosów, niewłaściwej higieny jamy ustnej, ssania przez słomkę czy przedwczesnego płukania ust.

Zapalenie kości zębodołu występuje najczęściej po usunięciu zębów trzonowych, szczególnie dolnej ósemki, ze względu na duży obszar gojenia się rany.

Jakie są objawy suchego zębodołu i kiedy zgłosić się do stomatologa?

Objawy suchego zębodołu są dość charakterystyczne. Należą do nich:

• silny, pulsujący ból, często promieniujący do ucha, skroni czy szyi,
• nieprzyjemny zapach z ust,
• widoczna pusta przestrzeń w zębodole (brak prawidłowego skrzepu),
• powiększenie węzłów chłonnych,
• nadwrażliwość na dotyk, zimno czy gorąco.

W przypadku wystąpienia objawów nie należy zwlekać z wizytą u stomatologa, ponieważ próby przeczekania problemu mogą prowadzić do przewlekłego bólu, trudniejszego leczenia, a czasami do wtórnego zakażenia — wówczas rozwija się infekcja bakteryjna wymagająca antybiotykoterapii. Jeśli powstanie ropień, może być konieczne usunięcie martwych tkanek i bakterii za pomocą interwencji chirurgicznej (łyżeczkowanie zębodołu).

W grupie ryzyka suchego zębodołu są osoby po 40. roku życia, kobiety, palacze, a także osoby po przebytych infekcjach i stanach zapalnych.

Kontrola pozabiegowa pozwala szybko wdrożyć odpowiednią terapię i znacząco skraca czas rekonwalescencji.

Na czym polega leczenie suchego zębodołu?

Jak wygląda leczenie suchego zębodołu? Jest ono zależne od stopnia zaawansowania problemu i może obejmować leczenie objawowe oraz ochronne. Stomatolodzy wdrażają następujące rozwiązania:

• dokładne oczyszczenie zębodołu z resztek i zanieczyszczeń,
• płukanie zębodołu roztworem soli fizjologicznej lub środkami antyseptycznymi,
• założenie opatrunku leczniczego nasączonego środkami przeciwbólowymi i antyseptycznymi,
• czasami — leki przeciwbólowe i przeciwzapalne do stosowania ogólnego.

Proces leczenia trwa zwykle od kilku dni do około dwóch tygodni, w zależności od zaawansowania zmian.

Teoretycznie organizm może poradzić sobie nawet w przypadku braku skrzepu, jednak wówczas proces gojenia potrwa znacznie dłużej. Nieleczony suchy zębodół wywołuje silny ból i zwiększa ryzyko dodatkowych powikłań, takich jak infekcje czy zapalenie kości. Objawy bólowe nasilają się z dnia na dzień.

W przypadku powstania suchego zębodołu nie należy więc liczyć na samodzielne wygojenie i ograniczać się do domowych metod leczenia. Mogą one natomiast stanowić dobre uzupełnienie. Płukanie jamy ustnej, zimne kompresy i spożywanie miękkich oraz chłodnych pokarmów wspomagają proces gojenia zębodołu.

Suchy zębodół to sygnał alarmowy, nie czekaj z leczeniem

Gdy suchy zębodół daje o sobie znać, każdy dzień czekania może nasilać bolesne powikłania i utrudniać normalne funkcjonowanie pacjenta. Szybka reakcja pozwala uniknąć poważniejszych komplikacji i znacząco przyspieszyć gojenie.

Gdy ból po ekstrakcji zęba nasila się, zamiast słabnąć, nie czekaj — skontaktuj się jak najszybciej z gabinetem stomatologicznym, który opracuje najlepszy plan leczenia.