Czym jest diastema i jak wpływa na uśmiech?
Diastema w obrębie górnych przednich zębów to charakterystyczna przerwa między zębami. W zależności od stopnia zaawansowania może być klasyfikowana jako problem natury estetycznej lub wada zgryzu. Dla niektórych osób stanowi ona źródło kompleksów, a inni traktują ją jako dodatkowy atut w uśmiechu. Jakie są przyczyny diastemy? Jakie są rodzaje diastemy?
Czym jest diastema?
Diastema to przerwa między zębami siekaczami, czyli jedynkami. Jeśli zęby są ułożone tak, że przerwa między pierwszymi nie przekracza 2 milimetrów, uznawana jest jedynie za defekt natury estetycznej. Wówczas nie ma potrzeby wdrożenia bezwzględnego leczenia. Jeśli jednak diastema jest o wiele większa, zaliczana jest ona jako wada zgryzu, która podlega terapii mogącej obejmować na przykład leczenie nakładkami ortodontycznymi. Nieleczona diastema u dzieci może być bezpośrednią przyczyną wady wymowy – seplenienia świszczącego, ujawniającego się podczas wypowiadania głosek dentalizowanych. Przerwa między zębami może sprzyjać także chorobie przyzębia.
Rodzaje i przyczyny powstawania diastemy
Przyczyny powstawania diastemy są różne. Z jednej strony mogą one być dziedziczne. Jeśli w uzębieniu znajduje się wiele małych szczelin, nazywa się je przerwami. Jest to spowodowane dysproporcją pomiędzy rozmiarem zęba a wielkością szczęki.
Przerwa między przednimi siekaczami może być wynikiem przerostu wędzidełka wargi górnej. Luka może pojawić się także wskutek braku zęba, który został usunięty z powodu próchnicy lub wypadku. Inną przyczyną diastemy może być hipodoncja, czyli zbyt mała liczba zębów w jamie ustnej. Do powstania przerwy pomiędzy siekaczami dochodzi również przez występowanie małych stożkowatych dwójek.
Co istotne, diastema dzieli się na kilka rodzajów:
- Diastema zbieżna — w przypadku diastemy zbieżnej dolne końcówki zębów skierowane są do siebie, a korzenie rozsunięte. W tej sytuacji wykorzystuje się aparat ortodontyczny.
- Diastema równoległa — w przypadku diastemy równoległej zęby są rozsunięte równolegle, a sposób leczenia zależny jest od szerokości przerwy i wieku pacjenta.
- Diastema rozbieżna — w tym przypadku korzenie siekaczy są do siebie zbliżone, a końcówki odchylone. Jej leczenie polega na noszeniu ruchomego aparatu ortodontycznego.
Rodzaj diastemy rozpoznawany jest przez stomatologa w trakcie wizyty pacjenta w gabinecie dentystycznym. O tym, czy diastema wymaga leczenia, a jeśli tak, to jakiego, specjalista podejmuje decyzję wraz z pacjentem.
Leczenie diastemy — leczenie ortodontyczne
Jak wygląda leczenie diastemy? Otóż w przypadku leczenia ortodontycznego, które uznawane jest za najskuteczniejsze, polega na tym, że stomatolog wykonuje odlew i dokładne pomiary zębów. Na ich podstawie tworzony jest następnie indywidualny tok leczenia za pomocą aparatu ortodontycznego.
Planując kurację, dentysta ustala wraz z pacjentem orientacyjny czas, przez jaki będzie noszony aparat ortodontyczny i ustala regularne wizyty kontrolne. Dzięki noszeniu aparatu ortodontycznego można uzyskać lepsze efekty, które będą trwałe w postaci pięknych, prostych zębów.